Nordic Direniş Hareketi

İsveç Nordik Direniş Hareketi (NMR), İsveççe Nordiska motståndsrörelsen olarak bilinen, sadece İsveç'te değil diğer Nordik ülkelerde de şubeleri veya bağlantıları bulunan aşırı sağcı, neo-Nazi bir örgüttür. NMR, 1990'ların sonlarında kurulmuş olup İsveç, Finlandiya, Norveç, Danimarka ve İzlanda'yı kapsayan pan-Nordik milliyetçi bir hükümeti savunmaktadır. Hareket, aşırı görüşleriyle bilinmekte olup İsveç'teki en militan neo-Nazi örgütü olarak tanımlan…  mıştır.

NMR'nin temel değerleri ve hedefleri, beyaz üstünlükçü ve etnik milliyetçi ideolojilere derinden kök salmıştır. Örgüt, ırksal saflık fikrini teşvik eder ve göçmenlik, çokkültürlülük ve Nordik kültürlerin ve genlerin sulanması olarak algıladığı şeylere karşı çıkar. Kuzey Avrupalı olmayan bireyleri dışlayan mono-etnik bir devlet kurmayı amaçlar. NMR ayrıca, Yahudilere çokkültürlülüğü ve Batı toplumlarının çöküşünü suçlayan antisemitik inançlara sahiptir.

NMR'nin siyasi platformu, Nordik toplumunun radikal bir şekilde yeniden yapılandırılmasını talep etmektedir. Örgüt, antik ve modern aşırı ideolojilerin bir karışımını yansıtan, Kuzey paganizmi ve Hristiyanlık dışındaki tüm dini uygulamaların yasaklanmasını amaçlar. Hareket ayrıca, Nordik olmayan insanların Nordik ülkelerden sınır dışı edilmesini ve gelecek nesillerin ırksal saflığını sağlamak için sıkı üreme politikalarını önermektedir.

Örgüt, gösteriler, propaganda dağıtımı ve siyasi muhaliflerle ve azınlık gruplarıyla karşılaşmalar da dahil olmak üzere saldırgan taktikleriyle bilinmektedir. Faaliyetleri, İsveç ve daha geniş Nordik bölgede aşırı sağcılığın yükselişi ve iç güvenlik konusunda ciddi endişelere yol açmıştır. İsveç hükümeti ve çeşitli insan hakları örgütleri, NMR'nin eylemlerini ve ideolojilerini demokratik değerlere ve toplumsal barışa bir tehdit olarak göstermişlerdir.

Tartışmalı duruşu ve faaliyetlerine rağmen, NMR siyasi sürece katılmaya çalışmış, yerel ve ulusal siyasette bir yer edinmeye çalışmıştır. Ancak aşırı görüşleri, onu ana akım siyasi tartışmalardan dışlamış ve sınırlı halk desteği olan marjinal bir hareket olarak kalmıştır. Örgütün varlığı ve sürekliliği, Nordik toplumlarının radikalleşmeyle mücadele etme ve giderek daha çeşitli ve bağlantılı bir dünyada sosyal uyumu teşvik etme konusundaki zorlukları vurgulamaktadır.